Chirurg naczyniowy. Chirurgia tętnic szyjnych.
Obszarem chirurgii naczyniowej jest chirurgia tętnic szyjnych. Operacje klasyczne i wewnątrznaczyniowe to forma wtórnej i pierwotnej profilaktyki udarów niedokrwiennych, których przyczyną było zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej w odcinku przedczaszkowym. Rocznie w Polsce liczba udarów niedokrwiennych wynosi 60 – 70 tyś, w tym 80% to udar niedokrwienny. Około 20% udarów niedokrwiennych wywołanych jest zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej. Zwężenie tętnicy szyjnej wzrasta z wiekiem.
Chirurg naczyniowy. Charakterystyka zwężenia tętnic szyjnych. Objawy kliniczne dotyczące zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej to niedowład lub porażenie mięśni twarzy, kończyn górnych i dolnych, osłabienie czucia, parestezje w obrębie twarzy, kończyn, pogorszenie widzenia, zaburzenie pamięci. Pojawiają się również zaburzenia równowagi, podwójne widzenie, dyzartria, nudności, wymioty i utrata świadomości. Diagnostyka obrazowa rozpoczyna się od badania ultrasonograficznego z podwójnym obrazowaniem przepływu (USG), ukazującego procent zwężenia, jego umiejscowienie oraz badanie morfologii blaszki miażdżycowej. Dodatkową diagnostyką obrazową jest wykonanie angiografii komputerowej, angiografii rezonansu magnetycznego i arteriografii tętnic szyjnych.
Chirurg naczyniowy. Diagnostyka w chirurgii naczyniowej. Do najczęściej wykonywanych badań z zakresu chirurgii naczyniowej zalicza się:
– Badania USG dopplera tętnic szyjnych, tętnic kręgowych kończyn dolnych i górnych, USG Dopplera żył kończyn dolnych i górnych, USG dopplera tętnic trzewnych. USG dopplerowskie to nieinwazyjne bardzo pomocne badanie w diagnozie wielu chorób oceniające przepływ krwi, dokładnie określa miejsce szybszego, wolniejszego lub cofania się krwi, jego zablokowania np. poprzez niedomykalność zastawki żylnej. USG umożliwia wykrycie zwężenia tętnic oraz inne schorzenia naczyń krwionośnych np. w obrębie brzucha czy rąk.
– Tomografia komputerowa (TK) to technika wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie do obrazowania ciała, dokładnie odzwierciedlając anatomię i topografię narządów oraz patologiczne zmiany. Badanie precyzyjnie określa zarysy, wielkość i strukturę wewnętrzną narządów miąższowych.
– Angiografia komputerowa (Angiografia TK) szczegółowo bada struktury naczyniowe, wymaga podania środka kontrastowego, by w sposób trójwymiarowy uzyskać precyzyjną wizję ciała, serca, płuc, kończyn oraz naczyń (żył i tętnic). Angiografia TK to nieinwazyjna metoda przesiewowa, dokładnie rozpoznająca zmiany w obrębie danego obszaru ciała, wykrywa ewentualne skrzepliny, bardzo małe tętniaki wewnątrzczaszkowe, zwapnienia blaszek miażdżycowych. Wykorzystywana jest do diagnostyki zwężeń, zakrzepów i malformacji naczyniowych w zakresie diagnostyki zwyrodnień aorty, chorób tętnic płucnych, szyjnych, naczyń ramienia, nerki, przetok tętniczo-żylnych.
– Angiografia rezonansu magnetycznego (Angiografia-MR) jest to nowoczesne nieinwazyjne badanie diagnostyczne, wykorzystujące naturalne właściwości krwi oraz innych tkanek w celu obrazowania naczyń krwionośnych. Jest to alternatywa dla bardziej obciążającej promieniowaniem rtg angio-TK. Angio-MR stosuje się w chorobach naczyń, pozwala uwidocznić światło naczyń krwionośnych, ocenić m.in. ich zwężenie oraz miejsce zatoru. Obrazuje choroby naczyń wewnątrzczaszkowych, takie jak tętniaki mózgu, zwężenia tętnic mózgowych oraz chorobę niedokrwienną serca, spowodowaną odkładaniem się w ścianach tętnic wieńcowych blaszek miażdżycowych. Angiografię rezonansu magnetycznego wykonuje się, podejrzewając zatorowość płucną, chorobę naczyń obwodowych, chorobę nowotworową, chorobę związaną z naczyniami tętnic szyi i głowy oraz patologię dużych naczyń klatki piersiowej, np. aorty głównej.
